Η εφημερίδα της Δ΄ τάξης

Οι μαθητές/τριες της Δ΄ τάξης με τη βοήθεια του δασκάλου τους κ. Γιάννη Ζιάνα συνεχίζοντας τη δημοσιογραφική τους πορεία, δημοσιεύουν σε ηλεκτρονική μορφή το δεύτερο τεύχος της εφημερίδας τους.

«Η ώρα της ενημέρωσης»

2ο τεύχος

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Γιάννης Δαμασουλιώτης

ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ / ΜΝΗΜΟΝΙΟ / ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ / ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ / ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ / ΑΝΕΡΓΙΑ / ΠΤΩΧΕΥΣΗ / ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑΣ / ΑΠΕΡΓΙΕΣ / ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

       Η οικονομική κρίση ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια απ' την Αμερική, ήρθε στην Ευρώπη και τώρα είναι στα σπίτια μας. 

      Κάποιοι χάνουν τη δουλειά τους. Οι μισθοί έχουν αρχίσει να μειώνονται πάρα πολύ. Κάθε οικογένεια έχει πολλά έξοδα που δεν μπορεί να πληρώσει.

      Οι γονείς μας είναι στενοχωρημένοι, γιατί δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Γι' αυτό κι εμείς τα παιδιά πρέπει να δείξουμε κατανόηση και να συμπαρασταθούμε στους γονείς μας. Δεν πρέπει ό,τι βλέπουμε κι ό,τι μας αρέσει να το αγοράσουμε.

     Πρέπει να μάθουμε στα λίγα. Αλλά ... αλήθεια, εμείς τα παιδιά ΤΙ ΦΤΑΙΜΕ;

ΓΙΑΟΥΡΤΟΓΛΥΚΟ ΜΕ ΑΝΑΝΑ

                             ΚΩΝ/ΝΟΣ ΜΠΑΜΠΑΝΙΑΡΗΣ

 

  (Προετοιμασία : 30 λεπτα , Αναμονή στο ψυγείο : 4 ώρες , Υλικά για 6-8 άτομα)

ΥΛΙΚΑ

• 1 πακέτο μπισκότα σαβαγιάρ
• 500 γρ.γιαούρτι στραγγιστό
• 350γρ. κρέμα γάλακτος (35% λιπαρά)
• ½ φλιντζάνι ζάχαρη άχνη
• 1 μεγάλη κονσέρβα ανανά σε ροδέλες (με το σιρόπι του)
• 1 κουτί ζελέ ανανά

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

            Διαλύουμε το ζελέ σε ένα ποτήρι καυτό νερό ανακατεύοντας καλά και στη συνέχεια προσθέτουμε ένα ποτήρι κρύο νερό. Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος και την άχνη σε μεσαία ταχύτητα μέχρι να ενωθούν καλά τα υλικά.στρώνουμε τα μπισκότα σε πυρέξ το ένα δίπλα στο άλλο, αφού πρώτα τα βουτήξουμε για λίγο στο σιρόπι του ανανά. Στρώνουμε την κρέμα πάνω απο τα σαβαγιάρ. Ισιώνουμε με σπάτουλα και σκεπάζουμε την επιφάνεια με τις ροδέλες του ανανά. Καλύπτουμε το γλυκό με το ζελέ και το αφήνουμε να κρυώσει στο ψυγείο για 4 ώρες τουλάχιστον.

                                                                                 

 ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!                   

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΑΠΟΥΝΙ  ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΑΧΩΡΙ ΤΗΣ ΙΘΑΚΗΣ

 Δημήτρης Μπαράς

Υλικά:

 8 κιλά λάδι. Συνήθως χρησιμοποιούμε τη μούργα του λαδιού, το κατακάθι ή τηγανολάδο

 3 κιλά καυστική σόδα (ποτάσα)

 10 κιλά νερό

 1 ποτήρι χοντρό αλάτι

 ένα καζάνι

Εκτέλεση:

 Βάζουμε το νερό μέσα στο καζάνι. Όταν το νερό είναι χλιαρό ρίχνουμε σιγά σιγά το λάδι. Λίγο πριν βράσουν το νερό με το λάδι προσθέτουμε την ποτάσα σιγά σιγά.

 Μετά ρίχνουμε ένα ποτήρι χοντρό αλάτι.

 Ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα ως τον πάτο του καζανιού.

 Τα υλικά θα πρέπει να ανακατευτούν πολύ καλά. Η ποτάσα φουσκώνει και θέλει πολύ προσοχή στο ανακάτεμα.

 Όταν είναι έτοιμο το σαπούνι, «ξεκολλάει». Θα καταλάβετε στην πράξη τί σημαίνει αυτό. Το σαπούνι ανεβαίνει στην επιφάνεια και με μεγάλη τρυπητή κουτάλα παίρνουμε το σαπούνι και το βάζουμε στα καλούπια μας, που μπορεί να είναι και παλιά συρτάρια ή τελάρα.

Πρώτα στρώνουμε χαρτί στα καλούπια μας και μετά βάζουμε το σαπούνι.

 Αν θέλουμε να κάνουμε και άλλη δόση σαπούνι, χρησιμοποιούμε το ίδιο νερό με λιγότερη ποτάσα.

 Όταν το λάδι είναι καθαρό, θέλει περισσότερη ποτάσα, όταν είναι μούργκα, θέλει λιγότερο. Όταν είναι τηγανολάδο, βάζουμε λιγότερο αλάτι.

 Στο Περαχώρι της Ιθάκης σχεδόν όλες οι γυναίκες κάνουν σαπούνι στο σπίτι τους.

Πηγή: http://peliti.gr/pages/sapouni.htm

ΠΑΣΤΙΤΣΙΟ ΜΕ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ

Γεωργία Ζαχίδου

Νόστιμο και εύκολο φαγητό, για το οικογενειακό σας τραπέζι.

 Υλικά

 Για τα ζυμαρικά

 ? 1 συσκευασία πένες ή άλλο ζυμαρικό

 ? 100 γρ ρεγκάτο τριμμένο

 ? 100 γρ . παρμεζάνα

 Για το κοτόπουλο

 ? 4 φιλέτα κοτόπουλο

 ? 1 μικρή συσκευασία μανιτάρια φρέσκα

 ? 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο

 ? 1 πράσο( μόνο το άσπρο μέρος)

 ? Μισή κόκκινη πιπεριά σε κομματάκια

 ? 1 σκελίδα σκόρδο

 ? ½ φλ. Κρασί λευκό

 ? 4-5 κ. σ. λάδι

 ? Αλάτι , πιπέρι

 ? Θυμάρι

 Μπεσαμέλ

 ? 1 λίτρα γάλα

 ? 125 γρ. αλεύρι(μισή κούπα)

 ? 125 γρ. βούτυρο

 ? Αλάτι, λευκό πιπέρι

 ? Μια πρέζα μοσχοκάρυδο

 Εκτέλεση

Κόβουμε το κοτόπουλο όσο πιο μικρά κομμάτια μπορούμε (μπορείτε να το ζητήσετε και από τον

χασάπη σας).

Ψιλοκόβουμε τα μανιτάρια και τα υπόλοιπα λαχανικά μας.

Σε φαρδιά κατσαρόλα ή βαθύ τηγάνι ρίχνουμε το λάδι και μόλις κάψει ρίχνουμε το κοτόπουλο.

Ροδίζουμε ελαφρά απ΄ όλες τις πλευρές και προσθέτουμε το κρεμμύδι το πράσο και το σκόρδο.

Μόλις μαραθούν λίγο ρίχνουμε την πιπεριά και τα μανιτάρια. Αφήνουμε 2 λεπτά και σβήνουμε

με το κρασί.

Ρίχνουμε το αλάτι το πιπέρι και το θυμάρι και μόλις εξατμιστούν τα υγρά σβήνουμε τη φωτιά.

Έχουμε βράσει τα ζυμαρικά σύμφωνα με τις οδηγίες βρασμού της συσκευασίας και τα έχουμε

σουρώσει.

Σε κατσαρόλα ρίχνουμε το βούτυρο και σοτάρουμε το αλεύρι μέχρι ν΄ αλλάξει ελαφρά χρώμα.

Ανακατεύουμε συνέχεια. Προσθέτουμε το γάλα ζεστό σιγά σιγά και ανακατεύουμε γρήγορα

με σύρμα έως ότου πήξει η σάλτσα μας. Κατεβάζουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε το αλάτι,

το πιπέρι, το μοσχοκάρυδο, 1 κουταλιά της σούπας από την παρμεζάνα που έχουμε και το ένα

τρίτο από το ρεγκάτο.

Ανακατεύουμε και αφήνουμε στην άκρη. Δεν ξεχνάμε ν' ανακατεύουμε τη μπεσαμέλ ανά

διαστήματα για να μην μας κάνει κρούστα.

Σε πυρέξ ελαφρά λαδωμένο ρίχνουμε τις μισές πένες και τα μισά τυριά , ανακατεύαμε ελαφρά

και από πάνω ρίχνουμε το κοτόπουλο.

Ρίχνουμε τις υπόλοιπες πένες και τα τυριά που μας έχουν μείνει.

Από πάνω στρώνουμε τη μπεσαμέλ και πασπαλίζουμε με λίγη παρμεζάνα και λίγο ρεγκάτο.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς έως ότου ροδίσει ελαφρά το φαγητό μας.

Παρατηρήσεις:

Αντί για πρμεζάνα μπορείτε να βάλετε πεκορίνο Αμφιλοχίας ή κάποιο άλλο σκληρό τυρί

Δεν παραβράζουμε το κοτόπουλο για να παραμείνει μαλακό γιατί όσο το ψήνουμε τόσο σκληραίνει.

Αν δεν σας αρέσουν τα μανιτάρια μπορείτε να τα παραλείψετε. Επίσης μπορείτε μαζί με το

κοτόπουλο να σοτάρετε και 2-3 φέτες μπέικον. Του πάει πολύ.

        Καλή επιτυχία!                                                

ΜΑΣΚΑΡΕΜΕΝΑ ΠΑΓΩΤΑΚΙΑ

΄Αρτεμις  Βασδαβάνου

Περιγραφή

Τέλεια χωνάκια παγωτού γεμιστά με κέικ σοκολάτας και κρέμα σοκολάταs.

 

Τι χρειαζόμαστε:

? 12 Χωνάκια παγωτού, μικρά

? Κέικ σοκολάτας (έτοιμο και τριμμένο)

? 2 κουταλιές σούπας κρέμα σοκολάτα

? Λίγη κρέμα γάλακτος

? Άσπρη κουβερτούρα

? 1 κουταλάκι γλυκού σκόνη σοκολάτας

? τρουφάκι χρωματιστό (ή κουφετάκι πολύχρωμο)

Πώς το κάνουμε:

1. Παίρνουμε τα χωνάκια μας και τα τοποθετούμε σε ένα μπολ όλα μαζί. Όρθια και ακινητοποιημένα.

2. Βάζουμε το τριμμένο κέικ σε ένα μπολ. Προσθέτουμε την κρέμα σοκολάτας και λίγη κρέμα γάλακτος και τα ανακατεύουμε να γίνει ένα ομοιογενές μίγμα.

3. Πλάθουμε μπαλίτσες στο μέγεθος που έχει το χωνάκι μας και τις τοποθετούμε στα χωνάκια μας (τις σπρώχνουμε λίγο προς τα κάτω για να μη πέφτουν).

4. Λιώνουμε τη άσπρη κουβερτούρα (βάζουμε λίγο βούτυρο αν θέλουμε) και προσθέτουμε τη σκόνη σοκολάτας και ανακατεύουμε. Γίνεται σαν γλάσο.

5. Παίρνουμε ένα ένα τα χωνάκια μας και τα περιχύνουμε με το γλάσο.

6. Ρίχνουμε από πάνω τα χρωματιστά τρουφάκια και τα τοποθετούμε πίσω στο μπολ με προσοχή. Είναι έτοιμα!

Λίγα μυστικά ακόμα

Προσέχουμε τα χωνάκια μη μας πέσουν την ώρα της ετοιμασίας.

Καλή επιτυχία!

ΤΟ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΟ - ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΟ

Βασιλεία Νέλλα

Πώς τα αναψυκτικά τύπου «κόλα» μας "ΒΟΗΘΟΥΝ" στο καθάρισμα

1.Μπορείς να καθαρίσεις μια τουαλέτα:

Καταβρέξτε με ένα κουτάκι Cola την λεκάνη της τουαλέτας. 1 ώρα μετά θα λάμπει από καθαριότητα. Το κιτρικό οξύ που περιέχει, εξαφανίζει όλες τις χρωστικές κηλίδες από τις πορσελάνες.

2. Μπορείτε να αφαιρέσετε την σκουριά από τον προφυλακτήρα του αυτοκινήτου σας:

Τρίψτε τον προφυλακτήρα με ένα τσαλακωμένο αλουμινόχαρτο, βουτηγμένο στο αναψυκτικό. Θα καθαρίσει αμέσως.

3.Καθαρίστε τους πόλους της μπαταρία του αυτοκινήτου από την διάβρωση:

Ρίξτε ένα κουτάκι αναψυκτικό πάνω στους πόλους της μπαταρίας για να εξαφανίσετε την διάβρωση...

4. Μπορείτε να αφαιρέσετε το γράσο από τα ρούχα:

Ρίξτε ένα κουτάκι πάνω στον λεκέ από γράσο, μαζί με απορρυπαντικό, και τρίψτε το κυκλικά. Το αναψυκτικό θα βοηθήσει να εξαφανιστεί ο λεκές. Επίσης μπορεί να εξαφανίσει την θολούρα από το παρμπρίζ σας!

Φανταστείτε λοιπόν ότι εμείς αυτό το πίνουμε.

Σύμφωνα με αποτελέσματα μιας ανησυχητικής έρευνας που πραγματοποίησαν οι ειδικοί του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, η ημερήσια κατανάλωση άνω των 3 λίτρων των συγκεκριμένων αναψυκτικών οδηγεί σε αίσθηση ελαφριάς αδυναμίας, η οποία μπορεί με την πάροδο του χρόνου να φτάσει ακόμη και σε βαριά παράλυση!

Εκτός από αυτά τα προβλήματα προκαλεί ακόμα περισσότερα .Σοβαρά προβλήματα στους μυς, στα δόντια αλλά και στα οστά καθώς και αίσθημα ατονίας είναι μερικά από αυτά.

Όπως επισημαίνει ο επικεφαλής της μελέτης και καθηγητής παθολογίας στο πανεπιστήμιο, Δρ. Μωυσής Ελισάφ, αυτό οφείλεται στην πτώση του καλίου στο αίμα λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε σάκχαρα και καφεΐνη που έχουν τα ποτά αυτά.

Η ΤΡΥΠΑ ΤΟΥ ΟΖΟΝΤΟΣ

Κοντοβασίλης Γιώργος

Τρύπα του όζοντος ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο το στρώμα του όζοντος που βρίσκεται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης μειώνετε σε πάχος πάνω από την Ανταρκτική. Επειδή το λεπτότερο σημείο του είναι πάνω από το Νότιο Πόλο, η μείωση του πάχους του στρώματος έχει ως αποτέλεσμα την ονομαζόμενη "τρύπα" στο στρώμα του όζοντος. Λόγω του ότι το όζον προστατεύει από την ηλιακή ακτινοβολία, απορροφώντας σημαντικό τμήμα της υπεριώδους, η δημιουργία της τρύπας του όζοντος έχει αρνητικά αποτελέσματα στην ανθρώπινη υγεία. Επίσης αυξάνει την θερμοκρασία στον πλανήτη και βοηθάει αρνητικά στο λιώσιμο των πάγων.

Αιτία του προβλήματος

Βασικότερη αιτία του φαινομένου είναι αποδεδειγμένα η εκπομπή χλωροφθορανθράκων στην ατμόσφαιρα. Οι χλωροφθοράνθρακες (CFC), όπως δείχνει και το όνομά του, περιέχουν χλώριο, το οποίο είναι ιδιαίτερα καταστροφικό για το όζον. Συναντώνται σε ψυκτικές συσκευές (ψυγεία, κλιματιστικά) και σε σπρέι. Η εκπομπή τους, για προφανείς λόγους, είναι μεγαλύτερη σε πυκνοκατοικημένες και βιομηχανικές περιοχές.

Τρύπα του όζοντος και Ανταρκτική

Η διαδικασία καταστροφής του όζοντος είναι πολύ έντονη πάνω από την Ανταρκτική και κυρίως κατά τους ανοιξιάτικους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών που επικρατούν πάνω απ' αυτή την ήπειρο του Νότιου Πόλου. Κατά την διάρκεια του πολικού χειμώνα σχηματίζονται πάνω απ' την Ανταρκτική τα καλούμενα πολικά στρατοσφαιρικά σύννεφα σε απίστευτα χαμηλές θερμοκρασίες, μικρότερες απ' τους 80 βαθμούς κάτω απ' το μηδέν, λόγω του ισχυρού ανέμου με το όνομα ανταρκτική δίνη που απομονώνει την ήπειρο απ' τον υπόλοιπο κόσμο αποτρέποντας τον θερμό αέρα απ' τις τροπικές περιοχές να εισέλθει στην περιοχή. Τα νέφη αυτά, είναι παγοκρύσταλλοι και έχει διαπιστωθεί ότι παίζουν σπουδαίο ρόλο στην καταστροφή του όζοντος. Για πρώτη φορά η καταστροφή του όζοντος παρατηρήθηκε το 1975 και στα χρόνια που ακολούθησαν άρχισε η δραματική του μείωση. Στην δεκαετία του '80 η καταστροφή συνεχίστηκε, η τρύπα συνεχώς μεγάλωνε και τον Οκτώβριο του 1994 είχε μείνει η μισή ποσότητα όζοντος και η τρύπα υπερκάλυψε την ήπειρο. Τον χειμώνα του 2000 κατέληξε να είναι τριπλάσια σε έκταση απ' τις Η.Π.Α. και έφτασε σε πολλές πόλεις στην νότια Χιλή και Αργεντινή.

Πολικά στρατοσφαιρικά νέφη           Τρύπα του όζοντος στην Ανταρκτική

Συνέπειες του φαινομένου

Το όζον στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας είναι ιδιαίτερα χρήσιμο, καθώς απορροφάει τις υπεριώδεις ηλιακές ακτινοβολίες. Οι υπεριώδεις ηλιακές ακτινοβολίες αποτελούν το 10% της συνολικής ηλιακής ακτινοβολίας που φτάνει στη Γη. Συνεπώς, η τρύπα του όζοντος επιτρέπει την είσοδο των υπεριωδών ακτινοβολιών στην ατμόσφαιρα της Γης, προκαλώντας όλα αυτά τα προβλήματα στους ζωντανούς οργανισμούς. Ωστόσο, επιπτώσεις του φαινομένου αφορούν και το περιβάλλον. Η επικρατέστερη άποψη είναι πως εφόσον το όζον, που απορροφά μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας, μειώνεται, θα εισέρχεται περισσότερη θερμότητα στη Γη, η οποία σε συνδυασμό με το επίσης σοβαρό φαινόμενο του θερμοκηπίου, θα συντελεί στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Τρόποι Αντιμετώπισης

Κυβερνήσεις και επιστήμονες, έχοντας συνείδηση του κινδύνου, οδηγήθηκαν στην ενθαρρυντική συμφωνία του Πρωτόκολλου του Μόντρεαλ το 1987, σύμφωνα με το οποίο θεσπίστηκαν περιορισμοί στην παραγωγή χλωροφθορανθράκων και των άλλων επικίνδυνων ρύπων και υπάρχει συνεχής προσπάθεια αναζήτησης νέων χημικών ενώσεων, που και την καθημερινή ζωή θα διευκολύνουν και θα είναι ακίνδυνες για το όζον. Ήταν μια από τις σπάνιες συνεργασίες όλων των εθνών για την αναζήτηση λύσης σε ένα παγκόσμιο πρόβλημα πού απειλεί τον πλανήτη με αφανισμό.

      

ΔΕΝΤΡΟΦΥΤΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΚΙΣΣΑΒΟ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΜΠΑΝΙΑΡΗΣ

Το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου με πρωτοβουλία του Μορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Όσσας και με τη βοήθεια του Τομέα Περιβάλλοντος του Δήμου Τεμπών και της Περιβαλλοντικής Ομάδας Συκουρίου πραγματοποιήθηκε δεντροφύτευση στον Κίσσαβο και συγκεκριμένα στην τοποθεσία "Γερεκλή" . Φύτεψαν αμυγδαλιές τις οποίες αγόρασε ο Δήμος Τεμπών. Τα δέντρα αυτά φυτεύτηκαν για να δίνουν οξυγόνο και να συγκρατούν το νερό της βροχής με αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται πλημμύρες. Συμμετείχαν μικροί και μεγάλοι, οι περισσότεροι από τους οποίους καταγόταν από τα γειτονικά χωριά. Η κατάλληλη εποχή για την δεντροφύτευση της αμυγδαλιάς είναι από τις αρχές του Νοεμβρίου μέχρι τα τέλη του Μαρτίου. Τέτοιες κινήσεις είναι άξιες θαυμασμού και πρέπει και άλλοι Δήμοι να τις μιμηθούν για να πρασινίσουν τα βουνά και να αυξηθούν τα δάση.

ΜΩΡΟ ? ΓΙΓΑΣ 7 ΚΙΛΩΝ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ 

 Μυρτώ Κυριαζή

Μωράκι γίγας γεννήθηκε το Σάββατο στην Κίνα, αναφέρει κρατική εφημερίδα της χώρας. Η μητέρα, 29 ετών από την επαρχία Henan, γέννησε με καισαρική τομή ένα υγιέστατο αγοράκι που ζύγιζε 7 κιλά και 40 γραμμάρια.

 Οι γονείς είναι μάλλον μέτριοι στο ύψος και η εγκυμοσύνη εξελίχθηκε απολύτως ομαλά, προσθέτει η εφημερίδα. Ο μικρός ChunChun είναι πιθανότατα το πιο μεγάλο βρέφος που γεννήθηκε ποτέ στην Κίνα από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας, το 1949.

 Σύμφωνα με το βιβλίο Guinness, το πιο βαρύ μωρό στον κόσμο έχει καταγραφεί στην αμερικανική πολιτεία του Ohio, το 1879 και ζύγιζε 10 κιλά και 770 γραμμάρια.

  ΠΛΗΜΜΥΡΑ

Νταρής Βαγγέλης

Μία πλημμύρα είναι η υπερχείλιση του επιπλέον νερού που καλύπτει την ξηρά. Η οδηγία της ΕΕ για τις πλημμύρες ορίζει μια πλημμύρα ως προσωρινή κάλυψη από νερό εδάφους το οποίο υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν καλύπτεται από νερό. Η έννοια του «ρέοντος νερού», μπορεί επίσης να εφαρμοστεί στην εισροή της παλίρροιας. Οι πλημμύρες μπορεί να προκύψουν από τον όγκο νερού μέσα σε ένα σώμα του ύδατος, όπως ένα ποτάμι ή λίμνη, η οποία υπερχειλίζει ή σπάει τα αναχώματα, με αποτέλεσμα το νερό να διαφύγει από τα συνήθη όριά του, ενώ το μέγεθος της λίμνης ή άλλου φορέα του νερού που ποικίλλει ανάλογα με τις εποχιακές αλλαγές στις βροχοπτώσεις και στα χιόνια που λιώνουν, δεν είναι μια σημαντική πλημμύρα εκτός αν τέτοιες διαρροές νερού θέσουν σε κίνδυνο τις εκτάσεις που χρησιμοποιούνται από τον άνθρωπο σαν ένα χωριό, πόλη ή άλλη κατοικημένη περιοχή.

Οι πλημμύρες μπορεί επίσης να εμφανιστούν στα ποτάμια, όταν ροή υπερβαίνει την χωρητικότητα του καναλιού του ποταμού, ιδίως σε στροφές ή μαιάνδρους. Οι πλημμύρες συχνά προκαλούν ζημιές σε σπίτια και επιχειρήσεις, εφόσον έχουν τοποθετηθεί σε φυσικές περιοχές κατάκλυσης των ποταμών. Ενώ οι ζημίες από τις πλημμύρες μπορεί να έχουν σχεδόν εξαλειφθεί με την απομάκρυνση του ανθρώπου από τους ποταμούς και άλλους φορείς του νερού, δεδομένου ότι ανέκαθεν, οι άνθρωποι έχουν ζήσει και εργαστεί κοντά το νερό για να αναζητήσουν τροφή και να αξιοποιήσουν τα οφέλη της φθηνής και εύκολης μετακίνησης και το εμπόριο με το να είναι κοντά νερό. Ότι οι άνθρωποι συνεχίζουν να κατοικούν περιοχές που απειλούνται με ζημίες από πλημμύρες είναι απόδειξη ότι η αξία του να ζουν κοντά στο νερό υπερβαίνει το κόστος των επαναλαμβανόμενων περιοδικών πλημμύρων.

 ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΛΟΓΑ

Νίνα-Βερονίκη Ζέρβα

Τα ελληνικά άλογα κατάγονται από το άλογο των Βαλκανίων (Balkan Pony), στην πορεία όμως, ανάλογα με το περιβάλλον που διαβιούσαν, εξελίχθηκαν δύο τύποι, ο ορεινός και ο πεδινός. O ορεινός τύπος εξαπλώνεται σε όλη την ορεινή ηπειρωτική και νησιωτική χώρα, ενώ ο πεδινός στις πεδιάδες της Θεσσαλίας, Μακεδονίας, Θράκης και στην Ανατολική και Δυτική Πελοπόννησο. Από αυτούς τους δύο τύπους κατάγονται όλες οι φυλές των ελληνικών αλόγων.

Φυλές ορεινού τύπου

H φυλή της Πίνδου είναι η πλέον αντιπροσωπευτική φυλή του ορεινού τύπου. Νομάδες κτηνοτρόφοι που διαχειμάζουν σε πεδινές περιοχές, μπορεί να έχουν προβεί σε διασταυρώσεις με άλογα πεδινού τύπου. Το ύψος ακρωμίου (το ψηλότερο σημείο της πλάτης) είναι 1,15 - 1,25 μ. Το σώμα είναι στενό, ο λαιμός και τα καπούλια αδύνατα. Υπάρχει τάση σύγκλισης των ταρσών προς τα μέσα. Το κεφάλι είναι λεπτό, εκφραστικό (ογκώδες κεφάλι έχουν άλογα νομάδων κτηνοτρόφων, που προέρχονται από διασταυρώσεις με άλογα πεδινού τύπου). H γραμμή της ράχης είναι ευθεία και οι μηροί αδύνατοι. H χαίτη είναι άφθονη και η ουρά μακριά. Οι κυριότεροι χρωματισμοί είναι: ο βαθύς και ανοικτός καστανός, ο ορφνός (κόκκινος με μαύρη χαίτη, ουρά και πόδια), ο ορφνοκάστανος, ο ξανθός, ο φαιός, ο φαιός ερυθρόστικτος και μελανόστικτος. Οι οπλές είναι μαύρες, στενές και πολύ σκληρές. Τα άλογα αυτά δεν έχουν την ιδεώδη διάπλαση, γιατί τα περισσότερα εισέρχονται στην εργασία σε νεαρή ηλικία. Χρησιμοποιούνται για φόρτο, σε ελαφρές γεωργικές εργασίες και για παραγωγή ημιόνων. Διαθέτουν μεγάλη αντοχή, είναι λιτοδίαιτα και έχουν πολύ σταθερό βάδισμα σε δύσβατα μονοπάτια.

Τα άλογα της φυλής της Πηνείας, λιτοδίαιτα, μεγάλης αντοχής και με νευρική ιδιοσυστασία, κατάγονται από τα αρχαία ελληνικά άλογα. Ενδέχεται κατά την τουρκοκρατία άτομα της φυλής να διασταυρώθηκαν με άλογα αραβικού αίματος. Είναι περιζήτητα εξαιτίας του πλαγιοτροχασμού τους, ενός ιδιαίτερου βηματισμού πολύ ξεκούραστου για τον αναβάτη.

H φυλή της Πηνείας εκτρέφεται στις ημιορεινές περιοχές της Ηλείας (περιοχή Eφύρας). Έλκει την καταγωγή της από τα αρχαία ελληνικά άλογα. Σημειωτέον ότι στην Αρχαία Ολυμπία έγιναν οι πρώτες ιπποδρομίες και ότι ο Ξενοφών τις πραγματείες του για τα άλογα, τον «Iππαρχικό» και το «Περί Ιππικής Τέχνης», που είναι τα πρώτα εγχειρίδια ιππολογίας, τα συνέγραψε στη Σκυλούντα της Ηλείας. H επιλογή των αλόγων της Πηνείας έγινε με κριτήριο τον πλαγιοτροχασμό, κοινώς ραβάνι ή γιοργαλίδικο τρέξιμο (τα πόδια της μιας πλευράς κινούνται ταυτόχρονα και έπονται εκείνα της αντίθετης, όπως της καμήλας). O βηματισμός αυτός είναι πολύ ξεκούραστος για τον αναβάτη, πράγμα που τα κάνει περιζήτητα. Το ύψος ακρωμίου είναι 1,25-1,40 μ. H κεφαλή είναι τετράγωνη με έκφραση αρρενωπή, η γραμμή της ράχης ευθεία, το στήθος ευρύ και βαθύ, ο τράχηλος και οι γλουτοί μυώδεις, οι μηροί σφιγμένοι και τα άκρα λεπτά. H χαίτη και η ουρά είναι άφθονες. Οι συνήθεις χρωματισμοί είναι: ο μέλας, ο καστανός, ο ορφνός, ο βαθύς και ανοικτός φαιός, και ο φαιός ερυθρόστικτος ή μελανόστικτος. Έχουν μαύρες και σκληρές οπλές και δεν εμφανίζουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στο μέτωπο και στα πόδια (λευκά σημάδια). Ενδέχεται κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας άτομα της φυλής να διασταυρώθηκαν με άλογα αραβικού αίματος, έτσι τουλάχιστον δείχνει η ομοιότητα που εμφανίζει με εκείνα της βερβερικής φυλής. Είναι άλογα λιτοδίαιτα, μεγάλης αντοχής και νευρικής ιδιοσυστασίας.

H φυλή της Κρήτης είναι η αρχαιότερη της Ευρώπης. Τα άτομα αυτής της φυλής παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες με άλογα που εμφανίζονται σε μινωικές παραστάσεις, αρχαία νομίσματα και γλυπτά. Χαρακτηριστικό, και μάλιστα εγγενές και όχι επίκτητο, των αλόγων αυτών είναι ο πλαγιοτροχασμός, κοινώς ραβάνι ή γιοργαλίδικο τρέξιμο, όπως χαρακτηριστικά φαίνεται στη φωτογραφία.

Αρχικά εκτρεφόταν στην περιοχή της Μεσσαράς, σήμερα εκτρέφεται σε όλη την Κρήτη. Έχει ύψος 1,35 - 1,45 μ. H κεφαλή είναι λεπτή και εκφραστική, η μετωπορρινική γραμμή ευθεία, ο λαιμός αδύνατος, το σώμα στενό, η γραμμή της ράχης ευθεία, τα καπούλια στρογγυλευμένα, οι μηροί σφιγμένοι, η κοιλία λαγωνικού (μικρή περιφέρεια). H χαίτη είναι άφθονη και η ουρά πολύ μακριά, αλλά κόβεται σε μικρή ηλικία. Τα άκρα είναι λεπτά και, σε σχέση με το σώμα, μακριά. Χαρακτηριστικό της φυλής είναι ο πλαγιοτροχασμός.

Οι κυριότεροι χρωματισμοί είναι ο μέλας, ο καστανός, ο ορφνός, ο φαιός και ο ερυθρόφαιος (κόκκινες τρίχες ανάμεσα στις ψαρές). Oι οπλές είναι σκληρές μαύρου χρώματος. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (άσπρα σημάδια στο μέτωπο και στα πόδια) δεν εμφανίζονται, σπάνια εμφανίζεται ανθυλλίς (μικρό λευκό σημάδι στο μέτωπο). Είναι πιθανόν η φυλή να έχει υποστεί βελτίωση κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας με άλογα ανατολικού αίματος. Πάντως τα άτομα αυτής της φυλής παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες με άλογα που εμφανίζονται σε μινωικές παραστάσεις, αρχαία νομίσματα και γλυπτά.

H φυλή της Σκύρου δεν είναι άλλη από το αλογάκι της Σκύρου, ένα από τα μικρότερα πόνι του κόσμου, με ύψος ακρωμίου 0,90 - 1,10 μ. Δημιουργήθηκε στο ομώνυμο νησί των B. Σποράδων, αποτέλεσμα φυσικής επιλογής μέσω των αιώνων στην πτωχή βλάστηση και τις σκληρές συνθήκες διαβίωσης, που επέτρεπαν την επιβίωση των πιο μικρόσωμων ζώων.

H κεφαλή είναι μικρή, με μικρά αυτιά και εκφραστικά μάτια. Το σώμα είναι στενό, ο τράχηλος κοντός, το στήθος επίπεδο, η ράχη ευθεία, τα καπούλια κεκλιμένα, η χαίτη και η ουρά άφθονες. Υπάρχει η τάση για σύγκλιση των ταρσών. Οι οπλές είναι μαύρες και σκληρές. Οι κυριότεροι χρωματισμοί είναι ο ορφνός, ο ξανθός, ο καστανός, ο φαιός, ο ερυθρόφαιος και ο ισαβέλλειος (υποκίτρινος με μαύρη χαίτη, ουρά και πόδια). Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, σπάνια συναντάται ανθυλλίς. Τα αλογάκια της Σκύρου είναι ιδανικά για να ιππεύονται από μικρά παιδιά. Υπάρχουν δύο κατηγορίες, ανάλογα με το ύψος: στην πρώτη υπάγονται τα μικρότερα του ενός μέτρου, ενώ στη δεύτερη τα μεγαλύτερα. Kι αυτό επειδή, μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, εισαγωγές αλόγων φυλής Πίνδου από τα άλλα νησιά ή τη Μαγνησία και επιμειξίες με αυτά αύξησαν το ύψος των σκυριανών αλόγων.

H φυλή του Αίνου είναι άλογα που ζουν ελεύθερα στις υπώρειες του όρους Αίνος της Κεφαλονιάς (υψόμετρο 1.628 μ.). Έχουν κοινή καταγωγή με τα άλογα της φυλής της Πίνδου, όμως οι σκληρές συνθήκες διαβίωσης δημιούργησαν μορφολογικά χαρακτηριστικά διαφορετικά από εκείνης. Tο ύψος τους είναι 1,15 - 1,25 μ. H κεφαλή είναι μικρή και εκφραστική, το στήθος στενό και βαθύ, οι ώμοι και τα καπούλια ισχυρά και μυώδη. Τα άκρα πολύ ισχυρά, το ακρώμιο εμφανές. H χαίτη και η ουρά άφθονες. Οι οπλές μαύρες και σκληρές. H γενική εμφάνιση των ζώων είναι αθλητική. Τα συνήθη χρώματα είναι καστανό, ορφνό (=σκούρο), φαιό και ερυθρόφαιο.

Τα άλογα αυτά έχουν καταπληκτική αντοχή. Δυστυχώς έχουν μείνει πολύ λίγα, πριν από μερικές δεκαετίες ήταν περίπου 40, σήμερα είναι 20.

Φυλές πεδινού τύπου

H φυλή της Θεσσαλίας είναι αρχαία ελληνική φυλή. Από άλογα της φυλής αυτής αποτελούνταν το αρχαιοελληνικό ιππικό. Θεσσαλικό άλογο ήταν ο Βουκεφάλας, το αγαπημένο άλογο του Αλεξάνδρου. Σήμερα αντιπροσωπευτικά ζώα της φυλής αυτής σπανίζουν, ώστε η φυλή να θεωρείται σχεδόν εξαφανισμένη.

H φυλή της Θεσσαλίας είναι αρχαία ελληνική φυλή. Από άλογα της φυλής αυτής αποτελείτο το αρχαιοελληνικό ιππικό και ο Βουκεφάλας, το αγαπημένο άλογο του M. Αλεξάνδρου, ήταν θεσσαλικό άλογο. Το ύψος τους είναι 1,25 - 1,35 μ. H κεφαλή τους είναι μεγάλη και βαριά, ο λαιμός τριγωνικός, η γραμμή της ράχης ευθεία, η λεκάνη ευρεία αλλά κεκλιμένη, η χαίτη όρθια και η ουρά άφθονη. Σήμερα αντιπροσωπευτικά ζώα της φυλής αυτής σπανίζουν, ώστε η φυλή να θεωρείται σχεδόν εξαφανισμένη. aυτό ήταν το αποτέλεσμα της κρατικής ανεπάρκειας στην υπόθεση της διατήρησης των σπάνιων ελληνικών φυλών, που αποτελούν μέρος της εθνικής μας κληρονομιάς, και της ανεξέλεγκτης βελτίωσης με ξένες φυλές. Οι χρωματισμοί τους είναι ο φαιός, ο ορφνός, ο καστανός, ο μέλας και σπανιότερα ο ξανθός. Οι οπλές είναι χρώματος μελανού, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά εμφανίζονται σπάνια. άτομα της φυλής αυτής συναντώνται σε θρησκευτικές πανηγύρεις της Δ. Μακεδονίας, όπου είθισται να λαμβάνουν μέρος έφιπποι προσκυνητές.

H φυλή της Ανδραβίδας είναι προϊόν του συνδυασμού των εδαφοκλιματολογικών συνθηκών της εύφορης ομώνυμης πεδιάδας και της πείρας των κατοίκων στην εκτροφή αλόγων. Το πιο μεγαλόσωμο και ένα από τα ωραιότερα ελληνικά άλογα διατήρησε μορφολογικά γνωρίσματα των αρχαίων προγόνων του, παρά τις διασταυρώσεις με φράγκικα πολεμικά άλογα κατά τη φραγκοκρατία και με άλογα ανατολικού τύπου κατά την τουρκοκρατία.

H φυλή της Ανδραβίδας είναι προϊόν του συνδυασμού των εδαφοκλιματολογικών συνθηκών της εύφορης ομώνυμης πεδιάδας, της πείρας των κατοίκων στην εκτροφή αλόγων, αλλά κυρίως της αγάπης τους προς τα άλογα αυτά. Έτσι δημιουργήθηκε από τους αρχαιότατους χρόνους το πιο μεγαλόσωμο και ένα από τα ωραιότερα ελληνικά άλογα.

Στην Ολυμπία ξεκίνησαν οι ιπποδρομίες και στην Ηλεία, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο Ξενοφών συνέγραψε τα εγχειρίδιά του που αναφέρονται στην ιππολογία.

Κατά τη φραγκοκρατία, όταν η Ανδραβίδα ήταν η πρωτεύουσα του Μοριά, ντόπια άλογα διασταυρώθηκαν με βαριά άλογα των Φράγκων ιπποτών και αργότερα, κατά την τουρκοκρατία, με άλογα ανατολικού τύπου. Στις αρχές του 20ού αιώνα έγιναν αρκετές διασταυρώσεις με αγγλονορμαδικούς επιβήτορες φυλής Nonios, προελεύσεως Ουγγαρίας, παράγωγα των οποίων προορίζονταν για τις ανάγκες του στρατεύματος. Παρ' όλες όμως τις επιδράσεις από άλλες φυλές ο ίππος της Ανδραβίδας διατήρησε μορφολογικά γνωρίσματα των προγόνων του της αρχαίας εποχής.

Tα άλογα της φυλής αυτής έχουν ύψος 1,50 - 1,60 μ. H κεφαλή είναι μεγάλη και έχει σχήμα ορθογώνιο, με αυτιά μεγάλα. Το στήθος είναι ευρύ και βαθύ, η γραμμή της ράχης ελαφρώς κοίλη. Οι γλουτοί είναι πολύ καλά αναπτυγμένοι. Τα άκρα είναι σχετικά λεπτά. Κυριότεροι χρωματισμοί: ο μέλας, ο ορφνός, ο καστανός, ο ξανθός και ο ερυθρόλευκος (άσπρες τρίχες στο σώμα) επί ορφνού ή ξανθού. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στα άκρα και το κεφάλι δεν είναι σπάνια.

Φοράδες αυτής της ράτσας διασταυρούμενες με επιβήτορα αγγλικής καθαρόαιμης φυλής θα έδιναν παράγωγα ιδανικά για υπερπήδηση εμποδίων.

Οι γεννήτορες της φυλής της Ζακύνθου προέρχονται από άλογα της Ηλείας που είχαν διασταυρωθεί το πρώτο μισό του 20ού αιώνα με επιβήτορες αγγλοαραβικής φυλής. Σήμερα χρησιμοποιούνται στις άμαξες του νησιού και για ιππασία αναψυχής. αναμφίβολα είναι τα ωραιότερα ελληνικά άλογα.

H φυλή Ζακύνθου δεν έχει ακόμη επίσημα αναγνωρισθεί. Οι γεννήτορές της προέρχονται από άλογα της Ηλείας που είχαν διασταυρωθεί στις αρχές του 20ού αιώνα και κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου με επιβήτορες αγγλοαραβικής φυλής. Σήμερα εκτρέφονται στη Ζάκυνθο και χρησιμοποιούνται στις άμαξες του νησιού και για ιππασία από τους τουρίστες. Τα άλογα της φυλής αυτής εκτίθενται στην Ιππική έκθεση της Ανδραβίδας στην κατηγορία των «Αγγλοαράβων». Αναμφίβολα είναι τα ωραιότερα ελληνικά άλογα. H αρμονική σωματική τους διάπλαση είναι αποτέλεσμα της επιλογής εκλεκτών γεννητόρων από το έμπειρο μάτι και το ξεχωριστό γούστο των Ζακυνθινών αριστοκρατών φίλων του αλόγου.

Το ύψος ακρωμίου είναι 1,45 - 1,55 μ., ο συνηθέστερος χρωματισμός είναι ο μέλας, εμφανίζονται όμως και άλλοι χρωματισμοί.

H φυλή Ροδόπης δεν έχει ακόμη αναγνωριστεί. Εκτρέφεται στις ορεινές κοινότητες των νομών Ροδόπης και Ξάνθης. Το ύψος ακρωμίου είναι 1,25 - 1,45 μ. Οι κυριότεροι χρωματισμοί είναι ο ορφνός και ο φαιός σε όλες τις αποχρώσεις. Συναντώνται και άτομα ξανθά και ισαβέλλεια. Τα περισσότερα άλογα εμφανίζουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (λευκά σημάδια στο μέτωπο και στα πόδια). H κεφαλή είναι αρμονική, το σώμα συμπαγές κυλινδρικό με καλή μυϊκή ανάπτυξη. Oι οπλές είναι σκοτεινού χρώματος και η χαίτη και η ουρά άφθονες. Πολλοί εκτροφείς κουρεύουν την χαίτη, η οποία εμφανίζεται όρθια (ρωμαϊκή ή πολεμική χαίτη).

Τα άγρια άλογα της Ελλάδας

Σε πολλές περιοχές της χώρας μας υπάρχουν σήμερα ελεύθερα άλογα, που τα περισσότερά τους ανήκουν στη φυλή Πίνδου. Στο όρος Αίνος της Κεφαλονιάς υπάρχουν περίπου 25 άλογα, τα οποία διαβιούν σε πολύ σκληρές συνθήκες σε υψόμετρο 1.628 μ.

Στη νοτιοδυτική Ελλάδα, στις εκβολές του Αχελώου, υπάρχει κοπάδι 40 αλόγων, και στην περιοχή της Ηπείρου, στις εκβολές του ποταμού Καλαμά, υπάρχει επίσης ένα μικρό κοπάδι. Ένα πολύ μεγάλο κοπάδι, περίπου 200 άλογα, υπάρχει στην περιοχή της Λεπενού Αμφιλοχίας.

Στη βόρειο Ελλάδα, στις εκβολές του Αξιού, του Αλιάκμονα και του Έβρου, υπάρχουν επίσης κοπάδια ελεύθερων αλόγων, και στο όρος Ροδόπη μια μεγάλη εκτροφή 400 ελεύθερων αλόγων. Τα ζώα αυτά δεν έχουν ιδιοκτήτες, αλλά τα φροντίζουν η τοπική αυτοδιοίκηση και πολλοί πολίτες οι οποίοι τα αγαπούν.

Τα άγρια άλογά της θα μπορούσαν να αποτελέσουν για τη χώρα μας έναν αξιόλογο πόλο έλξης Ελλήνων και ξένων τουριστών.

 «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ»

Μαρία Τσακμάκη

Για εμάς ο χορός είναι έκφραση, κίνηση, ρυθμός και τέχνη... είναι τρόπος ζωής. Γι' αυτό και δεν τον αντιμετωπίζουμε μόνο σαν βήματα και φιγούρες. Ίσως δεν το γνωρίζετε, αλλά κάθε χορός αποτελεί εξέλιξη ή συγχώνευση ενός ή περισσότερων παλαιότερων χορών, είτε από την ίδια γεωγραφική περιοχή, είτε - ειδικά τα τελευταία 150 χρόνια - από δύο διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές.

 Ελληνικοί χοροί όπως το Χασάπικο, αποτελούν εξέλιξη πολύ παλιότερων χορών με ρίζες από το 330 π.Χ. Αυτή η μακρόχρονη ιστορία γέννησε εκατοντάδες χορούς - σήμερα σώζονται καταγραφές τετρακοσίων διαφορετικών χορών με τις παραλλαγές τους.

 Με την είσοδο του 20ου αιώνα, ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός χορών - μεγάλο μέρος των οποίων προέρχονταν από την Λατινική Αμερική (χοροί Latin) - άρχισε να γίνεται δημοφιλής στα μεσαία κοινωνικά στρώματα, με αποτέλεσμα να απλοποιηθούν οι βηματισμοί των πλέον δημοφιλών χορών.

 Σήμερα διακρίνουμε δύο μεγάλες κατηγορίες ελληνικών χορών: τους παραδοσιακούς και τους λαϊκούς.

 Ελληνικοί χοροί

 Καλαματιανός Ίσως ο δημοφιλέστερος Ελληνικός χορός με καταγωγή την Πελοπόννησο. Αρχικά αποτελούσε δεύτερο τύπο του συρτού, αλλά επειδή - καθαρά από σύμπτωση - τα περισσότερα τραγούδια του χορεύονταν με το μέτρο των 7/8 του συρτού αυτού είχαν αναφορά στην πόλη της Καλαμάτας, επικράτησε η ονομασία συρτός Καλαματιανός ή απλά Καλαματιανός.

 Συρτός Ο πλέον διαδεδομένος τύπος χορού στην Ελλάδα, με αρχαία καταγωγή. Έχει αποτελέσει τη βάση πολλών παραλλαγών, από τις οποίες πιο γνωστές είναι των Χανίων και του Ηρακλείου στην Κρήτη, της Χίου, της Κεφαλονιάς, της Ζακύνθου, της Κέρκυρας και της Θράκης.

 Τσάμικος Ο τσάμικος είναι από τους πλέον διαδεδομένους χορούς της ηπειρωτικής Ελλάδας. Το όνομα του χορού προέρχεται από τους Τσάμηδες της Θεσπρωτίας στην Ήπειρο. Ο χορός συναντάται επίσης με την ονομασία «Κλέφτικος», καθώς ήταν πολύ δημοφιλής μεταξύ των κλεφτών της περιόδου της Τουρκοκρατίας. Υπάρχουν πολλές τοπικές παραλλαγές του τσάμικου, όπως της Ρούμελης, της Πελοποννήσου και της Θεσσαλίας.

 Μπάλος Ο μπάλος είναι νησιώτικος αντικριστός χορός. Πρόκειται για ένα χορό παντομίμας που εκφράζει την ερωτική έλξη, γι' αυτό και είναι ένας χορός χωρίς απότομες κινήσεις, ενώ υπάρχει αρκετή ελευθερία όσο αφορά τόσο στις κινήσεις όσο και στις φιγούρες.

 Χασάπικος Ο χασάπικος έχει την καταγωγή του στους βυζαντινούς χρόνους. Αποτελεί εξέλιξη του μακελλάρικου χορού, ο οποίος συνηθιζόταν να χορεύεται στη συνοικία των σφαγέων και των κρεοπωλών της Κωνσταντινούπολης. Η ευρύτατη διάδοσή του οφείλεται στην Ελληνική λαϊκή μουσική.

 Ζεϊμπέκικος Ο ζεϊμπέκικος έχει τις ρίζες του πιθανότατα στην αρχαία Θράκη. Πήρε το όνομά του από τους ζεϊμπέκηδες της Μικράς Ασίας, χωροφύλακες ή στρατιώτες που δεν ανήκαν στον τακτικό στρατό, οι οποίοι κατάγονταν από τη Θράκη. Με τη Μικρασιατική καταστροφή οι απόγονοι των ζεϊμπέκηδων της Μικράς Ασίας, έφεραν μαζί τους στην Ελλάδα τον ζεϊμπέκικο.  Βαρύς και αντρικός χορός ο ζεϊμπέκικος, περιλάμβανε παλαιότερα και επίδειξη οπλομαχητικής, η οποία ήταν συνηθισμένη σε αρκετούς τοπικούς χορούς τόσο της Μακεδονίας και της Θράκης, όσο και του Πόντου.

Ευρωπαϊκοί χοροί ? Λάτιν

 Σήμερα, σε διαγωνιστικό επίπεδο, οι Ευρωπαϊκοί χοροί αντιπροσωπεύονται από το International Ballroom Style και περιλαμβάνουν waltz (βαλς), tango, foxtrot και quickstep.

 Tango Το tango (ή «ballroom tango», που αποτελεί εξέλιξη του Argentine Tango) πρωτοπαρουσιάστηκε στο Παρίσι στις αρχές της δεκαετίας του 1900, από Αργεντινούς χορευτές και ορχήστρες, όπου γρήγορα έγινε μόδα. Ακολούθησαν το Λονδίνο, το Βερολίνο και πολλές άλλες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ενώ το 1913 είχε κατακτήσει φανατικό κοινό από τη Νέα Υόρκη μέχρι το Όσλο.

 Αποτέλεσμα της τόσο γρήγορης επέκτασής του, ήταν η δημιουργία πολλών διαφορετικών στυλ tango, με αρκετές διαφοροποιήσεις από το γνήσιο Argentine Tango (από τα πλέον ασυνήθιστα είναι το Φινλανδικό και το Κινέζικο)

 Με τον όρο «Χοροί Latin» αναφερόμαστε σε μια πλειάδα χορών της Λατινικής Αμερικής ή χορών που το στυλ τους μοιάζει με αυτό των χορών της Λατινικής Αμερικής.

 Οι Latin χοροί χορεύονται συνήθως σε ζευγάρια, είναι σε πιο γρήγορο ρυθμό από τους Ευρωπαϊκούς χορούς, είναι περισσότερο αισθησιακοί και δίνουν μεγαλύτερο βάρος στη σωστή ρυθμική έκφραση.

 Οι Latin χοροί διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: σε αυτούς του International Style, που περιλαμβάνει Cha cha, Rumba, Samba, Paso Doble και Jive (όπου οι δύο τελευταίοι χοροί στην πραγματικότητα δεν έχουν καταγωγή από τη Λατινική Αμερική) και στο American Style, που περιλαμβάνει Cha cha, Rumba, Samba, Salsa, Mambo, Merengue, Bachata, Cumbia

 Το Tango Argentino - ίσως ο πιο δημοφιλής χορός από τη Λατινική Αμερική - παρά την κοινή γεωγραφική καταγωγή με τους Latin χορούς, έχει σημαντικές διαφορές στα βήματα και το στυλ με τους υπόλοιπους χορούς της περιοχής.

 Cha-cha Η ιστορία του Cha-cha ξεκινάει το 1952 από τον Pierre Lavalle, ιδρυτή του τμήματος Latin χορών του I.S.T.D., ο οποίος ανακάλυψε αυτό το Κουβανέζικο στυλ του Mambo (ή Rumba κατά άλλους) και το έφερε στην Ευρώπη.

 Samba Η Samba είναι ένας ζωντανός ρυθμικός χορός από τη Βραζιλία, και άρχισε να γίνεται γνωστός με την εμφάνιση της ομόνυμης μουσικής στα τέλη του 19ου αιώνα. Στην πραγματικότητα, η Samba δεν είναι ένας χορός αλλά μια ομάδα χορών της Βραζιλίας με κάποια κοινά χαρακτηριστικά, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο στυλ Samba που να θεωρείται με βεβαιότητα ως γνήσιο.

 Salsa Η Salsa είναι μίξη διαφόρων ρυθμικών χορών της Κούβας (κατά κύριο λόγο Son), αλλά η καταγωγή της διεκδικείται και από το Πόρτο Ρίκο.  Εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1940 και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970 είχε γίνει πολύ δημοφιλής - ειδικά στη Ν. Υόρκη - λόγω του μεταναστευτικού ρεύματος προς τις Η.Π.Α. Κουβανών και Πορτορικανών.

 Paso Doble Το Paso Doble προέρχεται από τη Νότια Γαλλία. Θεωρείται παρ' όλα αυτά Χορός Latin λόγω του ρυθμού του και των βημάτων του, που μοιάζουν με ταυρομαχία. Το Paso Doble είναι σχεδόν αποκλειστικά διαγωνιστικός χορός. Σε κοινωνικό επίπεδο χορεύεται σαν άνοιγμα σε ορισμένες περιοχές της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Γερμανίας.

 Η βία στα γήπεδα

Δημήτρης Αλτάνης

Στις μέρες μας σε όλους σχεδόν τους ποδοσφαιρικούς αγώνες παρουσιάζονται φαινόμενα βίας. Αυτό το προκαλούν οι οπαδοί που μετατρέπονται σε φανατισμένους και όταν νιώθουν ότι αδικείται η ομάδα τους ή όταν χάνουν, λένε βρισιές στους παίχτες και στους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας ακόμα και στους διαιτητές. Άλλοι προσπαθούν να εκτονωθούν ρίχνοντας μολότοφ και δυναμιτάκια στο γήπεδο. Η βαρβαρότητα συνεχίζεται ακόμα περισσότερο, ξηλώνουν καθίσματα, σπάζουν πόρτες, καίνε αυτοκίνητα. Ακόμη και τη ζωή τους έχουν χάσει άνθρωποι που πήγαν να παρακολουθήσουν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Πρέπει λοιπόν να γίνουν πιο αυστηροί οι νόμοι και οι μεγάλοι να είναι πιο προσεκτικοί ώστε όλοι μας να μπορούμε να παρακολουθούμε τους αγώνες που θέλουμε.